Aangezien bij gezonde mannen erecties van 20 tot 50 minuten fysiologisch optreden tijdens de REM-fasen van de slaap, werd aangenomen dat het mogelijk was een onderscheid te maken tussen organische en psychogene impotentie door de nachtelijke penistumescenties te meten.
Dit concept was gebaseerd op het idee dat een gebrek aan nachtelijke tumescentie wijst op een organische oorzaak van erectiestoornissen. Er werden ook karakteristieke curven gepresenteerd voor organische stoornissen (Fig. 3.10). Voor de meting werden 2 kwikdrukmeters rond de basis en de voorarm van de penis geplaatst en de veranderingen van de omtrek tijdens de slaap werden geregistreerd met behulp van een meetapparaat (Fig. 3.11). Een vereenvoudigde versie van de Eska erectometer is beschikbaar voor ambulant gebruik, waarbij de veranderingen worden gemeten in stappen van een centimeter. Aangezien al snel werd erkend dat zelfs onopvallende nachtelijke tumescences een organische oorzaak kunnen hebben, werden apparaten ontwikkeld die zowel de nachtelijke tumescences van de penis als de daarmee gepaard gaande rigiditeiten bepalen (Rigidiscan, Dacomed, VS). Een correlatie tussen de niet-invasieve meting van de penisstijfheid en de intracaverneuze druk werd bevestigd door Virag [5]. Normale bevindingen voor de Rigidiscan zijn tenminste 3 erecties per nacht met een duur van ongeveer 15 min, een stijfheid van tenminste 70 % en een toename van de omtrek van meer dan 3/2 cm aan de basis/punt van de penis.
Fig. 3.10. Normale tumescentie tijdens de REM-fasen (bovenste curve). Voortijdige daling bij veneuze occlusiestoornis (ontbrekende plateaufase).
Fig.3.11. Toestel voor het meten van de tumescentie met behulp van kwikdrukmeters.
Het meten van de nachtelijke tumescences en de stijfheid [2] met behulp van een controle-eenheid is een zeer tijdrovende, stationaire en dus dure procedure. De metingen moeten in tenminste 2-3 nachten worden uitgevoerd om een zinvolle beoordeling te kunnen maken, [1]. De evalueerbaarheid wordt ook beperkt door het feit dat na het 50e levensjaar de duur en de ernst van de nachtelijke erecties afnemen, maar juist deze klantenkring vormt de meerderheid van de patiënten. Normale NPT-curves worden ook in rust gevonden bij het pelvic steal syndroom (herverdeling van bloed in extremiteiten bij arteriële occlusie). Aan de andere kant kunnen zuiver psychologische oorzaken, bijvoorbeeld depressie, leiden tot een volledige onderdrukking van nachtelijke erecties en dus tot een onjuiste diagnose van een organische aandoening [3]. Abnormale NPT-metingen worden gevonden bij ongeveer 20% van de patiënten zonder verifieerbare organische pathologische bevindingen [4]. Wat overblijft is het besef dat als nachtelijke erecties met volle tumescentie en stijfheid worden geconstateerd, een organische aandoening onwaarschijnlijk is – wat weinig gezien de hoge technische en kosten die ermee gemoeid zijn. Documentatie van normale erecties kan echter van belang zijn in het kader van een beoordeling. Hieruit blijkt dat NPT-metingen geen van de andere klinische onderzoeken kunnen vervangen.
De combinatie van stijfheidsmeting door middel van visuele seksuele stimulatie met intracavernosale toepassing van geneesmiddelen [4] is ook nog niet te classificeren over diagnostische betekenis. Visuele seksuele stimulatie lijkt niet onproblematisch voor een etiologische opheldering, omdat er onvoldoende rekening wordt gehouden met individuele, culturele en religieuze aspecten en er dus nauwelijks een normering mogelijk is.
NPT-metingen zijn tijdrovende, dure onderzoeken met een niet onaanzienlijk foutenpercentage, die niet absoluut nodig zijn voor de opheldering van erectiestoornissen.
|
|
|
