Voortijdige zaadlozing is een veel voorkomende aandoening waar veel mannen last van hebben en die vaak frustratie, angst en relatieproblemen veroorzaakt. Het kan worden veroorzaakt door een combinatie van psychologische en biologische factoren, maar het goede nieuws is dat het te behandelen is. Met een reeks gedragstechnieken, medische opties en veranderingen in levensstijl kunnen mannen de controle terugkrijgen en zowel hun seksuele gezondheid als hun zelfvertrouwen verbeteren.
Voortijdige zaadlozing is een veel voorkomend probleem. Naar schatting 1 op de 3 mannen krijgt hier ooit in zijn leven mee te maken. In sommige gevallen is het een specifiek probleem dat zichzelf spontaan oplost, vooral als het optreedt tijdens de eerste seksuele ontmoetingen, maar in andere gevallen wordt het een probleem dat een bevredigend seksleven in de weg staat. In dat geval is het nodig om gespecialiseerde hulp te zoeken. Hoewel veel mannen zich schamen om erover te praten, is vroegtijdige ejaculatie een probleem dat kan worden opgelost.
Vroegtijdige zaadlozing treft wereldwijd een aanzienlijk deel van de mannelijke bevolking. Studies schatten dat tussen de 20% en 30% van de mannen op een bepaald moment in hun leven een voortijdig hoogtepunt ervaren, ongeacht leeftijd of etniciteit[1]. Volgens een multicentrisch observationeel onderzoek is de gemiddelde intravaginale ejaculatoire latentietijd (IELT) voor mannen met vroegtijdige ejaculatie ongeveer 1,8 minuten, vergeleken met 7,3 minuten voor mannen zonder de aandoening[2]. De aandoening heeft niet alleen invloed op de seksuele bevrediging, maar leidt ook tot meer persoonlijk leed en interpersoonlijke problemen. Tot 70% van de mannen die aan het probleem lijden, rapporteert een hoge mate van angst[3].
De ad hoc commissie voor de definitie van premature ejaculatie van de International Society for Sexual Medicine (ISSM) ontwikkelde in 2007 de eerste op bewijs gebaseerde definitie voor levenslange premature ejaculatie[4]. Premature ejaculatie wordt meestal gedefinieerd als een climax die eerder optreedt dan gewenst tijdens seksuele activiteit, vaak binnen een minuut na penetratie. Hoewel incidentele vroegtijdige ejaculatie normaal is voor veel mannen, kan het, als het aanhoudend is, worden beschouwd als een medisch probleem.
Er zijn twee hoofdtypen van vroegtijdige zaadlozing:
Snelle ejaculatie kan variëren in ernst, maar voor veel mannen kan het leiden tot frustratie, angst, het vermijden van seksuele intimiteit en psychogene erectiestoornissen.
De aandoening wordt een stoornis en je moet hulp zoeken als:
Het belangrijkste symptoom is het onvermogen om het moment van climax te controleren. In die zin is het moeilijk om naar een specifiek tijdstip te verwijzen, aangezien elk koppel er min of meer over kan doen om seksuele bevrediging te bereiken. Over het algemeen treedt vroegtijdige ejaculatie op wanneer de man iets meer dan een minuut nodig heeft om te ejaculeren na penetratie. In sommige gevallen vindt de ejaculatie zelfs al voor de penetratie plaats.
Bovendien komt dit onvermogen om de ejaculatie te controleren niet alleen voor tijdens het vrijen, maar in veel gevallen ook tijdens masturbatie. Als gevolg hiervan komt het vaak voor dat een man die lijdt aan deze seksuele stoornis onzeker is in zijn relatie met zijn partner. Hij kan zelfs de seksuele ontmoeting vermijden, aangezien het een bron van spanning wordt.
Vroegtijdige zaadlozing kan een probleem zijn dat een man al zijn hele leven heeft, sinds het begin van zijn seksuele relaties. In dat geval wordt het primaire vroegtijdige zaadlozing genoemd, aangezien de controle over de ejaculatiereflex nooit is bereikt.
In andere gevallen treedt het probleem op een bepaald moment in het seksuele leven van de man op. In dat geval wordt het secundaire premature ejaculatie genoemd. Het is een verworven aandoening, aangezien de man op een bepaald moment in staat was om zijn ejaculatiereflex te controleren.
Inzicht in de oorzaken van vroegtijdige ejaculatie kan helpen bij het bepalen van de geschiktste behandeling. De oorzaken van vroegtijdige ejaculatie worden meestal onderverdeeld in psychologische en biologische factoren.
Vaak is vroegtijdige ejaculatie een combinatie van psychologische en biologische factoren. Andere factoren die kunnen bijdragen zijn erectiele disfunctie, waardoor mannen de geslachtsgemeenschap kunnen overhaasten uit angst om hun erectie te verliezen, en overmatig gebruik van alcohol of recreatieve drugs.
De gevolgen van impotentie reiken verder dan de slaapkamer. Emotioneel kunnen mannen zich in verlegenheid gebracht voelen, zich schuldig voelen of zelfs het gevoel hebben dat ze gefaald hebben. Dit kan het gevoel van eigenwaarde aantasten en leiden tot terugtrekking uit seksuele activiteit, wat romantische relaties onder druk kan zetten.
In partnerschappen kan een gebrek aan seksuele bevrediging spanningen veroorzaken. De communicatie kan verstoord raken en beide partners kunnen zich gefrustreerd of afgesloten voelen. Als het niet behandeld wordt, kan de emotionele tol van vroegtijdige ejaculatie leiden tot ernstigere psychische problemen zoals angst of depressie.
In een onderzoek leidde gebrek aan ejaculatiecontrole tot grotere ontevredenheid en emotioneel leed, waaronder gevoelens van ontoereikendheid, teleurstelling en angst[5]. Gebrek aan ejaculatiecontrole leidde tot ontevredenheid over geslachtsgemeenschap en meer emotioneel leed, met verstrekkende gevolgen voor zowel mannen met vroegtijdige zaadlozing als hun partners.
Gelukkig is vroegtijdige ejaculatie goed te behandelen. Er zijn verschillende opties beschikbaar, van gedragstechnieken tot medische behandelingen, elk afgestemd op de behoeften van het individu.
Eenvoudige veranderingen in levensstijl kunnen ook een rol spelen bij het beheersen van vroegtijdige ejaculatie:
Een strikte scheiding tussen farmacologische en niet-farmacologische behandelingen voor vroegtijdige ejaculatie is mogelijk niet de effectiefste manier om patiënten met deze aandoening te behandelen. Aangezien de impact van vroegtijdige climaxen op een patiënt en zijn partner multifactorieel is, kan een exclusieve behandeling aan sommige behoeften niet voldoen. Met name farmacologische behandeling alleen is mogelijk niet in staat om het significante emotionele leed geassocieerd met vroegtijdige ejaculatie, interpersoonlijke relaties en onrealistische verwachtingen van de patiënt aan te pakken[6].
Hoewel behandeling kan helpen, zijn copingstrategieën ook essentieel voor het omgaan met de emotionele aspecten van vroegtijdige zaadlozing. Eerst en vooral is open communicatie met een partner belangrijk. Eerlijk zijn over het probleem kan de schaamte die ermee gepaard gaat verminderen en de relatie versterken.
Ontspanningstechnieken zoals mindfulness kunnen mannen helpen om aanwezig te blijven en angst tijdens seksuele activiteit te verminderen. Het oefenen van diepe ademhaling of progressieve spierontspanning voor de seks kan ook de zenuwen kalmeren en de prestatie verlengen.
Tot slot, als de problemen aanhouden, is het belangrijk om professionele hulp te zoeken. Urologen, sekstherapeuten en psychologen zijn opgeleid om met dit soort gevoelige onderwerpen om te gaan en kunnen mannen begeleiden naar effectieve oplossingen. Veel mannen vinden ook troost in online of persoonlijke steungroepen, waar ze hun ervaringen zonder oordeel kunnen delen.
Voortijdige zaadlozing is een veel voorkomende en behandelbare aandoening, maar toch lijden veel mannen in stilte door schaamte of onbegrip. Door de psychologische en biologische oorzaken aan te pakken, behandelmogelijkheden te onderzoeken en open te communiceren, kunnen mannen weer controle krijgen over hun seksuele gezondheid. Voor degenen die ook worstelen met erectiestoornissen: onthoud dat er hulp beschikbaar is en dat het met de juiste aanpak mogelijk is om zowel de seksuele bevrediging als het algehele welzijn te verbeteren.
|
|
|