Erectiestoornis is de term voor alle problemen die worden veroorzaakt door een onvoldoende erectie of helemaal geen erectie. De erectiecapaciteit van de penis – potentie – is onvoldoende. Het is een veel voorkomend verschijnsel dat vooral voorkomt bij mannen tussen de 40-70 jaar. De erectiestoornissen worden ook wel impotentie genoemd. Het is belangrijk te weten dat impotentie geen onvruchtbaarheid is.
Het is een zeer gevoelige aandoening wanneer een man zelfs onder seksuele stimulatie geen erectie kan krijgen, of wanneer hij deze niet lang genoeg kan volhouden om bevredigende geslachtsgemeenschap te hebben. Erectiestoornissen komen het vaakst voor bij mannen na de leeftijd van 45 jaar. Het houdt verband met de natuurlijke veroudering van het menselijk lichaam en met de steeds vaker voorkomende ouderdomsziekten.
Ja, erectiestoornissen van een man kunnen ook vrouwen treffen. Het gaat vooral om een verlies van libido, d.w.z. een tegenzin in seks, of een onvermogen om de opwinding te bereiken die nodig is voor geslachtsgemeenschap. Bij vrouwen zijn psychologische verschijnselen meestal de oorzaak van deze problemen. De oorzaken zijn stress, gevoelens van minderwaardigheid, onaantrekkelijkheid, gevoelens van slankheid of angst. Dit probleem kan echter ook worden veroorzaakt door aanhoudende trauma's van seksueel misbruik uit het verleden.
Erectiestoornissen kunnen talrijke oorzaken hebben, die zowel lichamelijk als psychisch kunnen zijn. Tot de lichamelijke oorzaken behoren vernauwingen van de bloedvaten in het geslachtsorgaan, die vaak samenhangen met hoge bloeddruk (hypertensie), hoog cholesterolgehalte, diabetes, hormonale problemen of zelfs een operatie of letsel. Psychologische oorzaken van erectiestoornissen zijn onder meer depressie of problemen in relaties. Een psychische erectiestoornis is in de meeste gevallen slechts een tijdelijke aangelegenheid, maar toch is het werken aan de opheffing ervan essentieel om de verloren kwaliteit van leven te herstellen. Vaak schamen mensen met een erectiestoornis zich erg en vinden ze de behandeling van dit probleem erg gevoelig, zelfs gênant. Bovendien is het, ondanks dit feit, van cruciaal belang om over erectiestoornissen te communiceren, hetzij met een vertrouwd persoon, hetzij met een arts. In de meeste gevallen keert de psychologische erectiestoornis niet terug nadat deze met succes is verholpen.
Een erectie wordt in de vakwereld onderverdeeld in drie typen: reflexief (als gevolg van fysieke stimulatie), psychogeen (als gevolg van visuele of mentale waarnemingen) en nachtelijk (tijdens de slaap). De hier genoemde soorten erecties verbinden belangrijke fysieke systemen en processen met elkaar. Een erectiestoornis kan worden veroorzaakt door de uitschakeling van een van deze processen. De fysieke systemen en processen die nodig zijn voor een erectie zijn voornamelijk: zenuwstelsel, aderen, spieren, hormonen en emoties. Een erectiestoornis veroorzaakt door stress is een van de voorkomendste problemen van deze aard. Vergeet niet dat stress en geestelijke gezondheid veel situaties en omstandigheden in uw lichaam kunnen beïnvloeden.
Stress kan worden veroorzaakt door verschillende factoren – zowel positieve als negatieve. Iedereen heeft zijn eigen manieren om met stress om te gaan. De factoren die geacht worden stress te veroorzaken, kunnen per persoon verschillen. Als een erectiestoornis wordt veroorzaakt door stress, dan is dat de lichtere versie van deze erectieproblemen. Stress kan, voor het grootste deel, worden geëlimineerd.
Stress komt voor in de volgende situaties:
Seksuele gemeenschap vormt een natuurlijk onderdeel van een gezond en volwaardig leven van een volwassen mens. Daarom kan het ontbreken of de volledige afwezigheid van de intieme sfeer verdere ernstige ongemakken veroorzaken.
Erectiestoornissen (bijv. erectiestoornissen) zijn in veel gevallen niet volledig te genezen, maar de tekenen ervan kunnen wel worden weggenomen. Wat kan er dan gedaan worden? Om het volledig te genezen, is het belangrijk de oorzaken goed te diagnosticeren. De meest gebruikte geneesmiddelen zijn die welke het actieve bestanddeel sildenafil citraat bevatten. Tot deze groep behoren bijvoorbeeld Viagra, Cialis en Levitra, en eventueel ook de generieke vormen van deze medicijnen. Sildenafil zorgt voor de verwijding van de aderen, waarin de bloedstroom vervolgens toeneemt, met als gevolg een betere en gemakkelijkere bloedcirculatie, vooral in het geslachtsorgaan. Dankzij de verbeterde doorbloeding kan tijdens seksuele stimulatie een erectie worden bereikt.
De behandeling van erectiestoornissen heeft de laatste tijd aanzienlijke vooruitgang geboekt, en steeds meer mannen durven dit probleem aan te pakken en de kwaliteit van hun leven te herstellen. Een andere effectieve manier om erectiestoornissen te behandelen is met vacuümpompen, die de doorbloeding van het geslachtsorgaan bevorderen, wat leidt tot een erectie. Bij 90% van de patiënten is deze behandeling succesvol. Psychologische werkwijzen omvatten verschillende seksuele therapieën.
Kamagra is een generieke seksuele verbeteraar (vervangingsmedicijn) die identiek is aan het gepatenteerde originele Viagra. Kamagra komt in verschillende vormen, van de klassieke pillen, via gelei, kauwtabletten tot bruistabletten, afhankelijk van uw voorkeur. Kamagra wordt ongeveer een uur voor de geplande geslachtsgemeenschap ingenomen, en de effecten duren ongeveer 4 tot 6 uur. Elke dosis bevat 100 mg van het actieve bestanddeel sildenafil citraat dat ervoor zorgt dat de bloedvaten losser worden en daardoor de bloedstroom naar de geslachtsdelen verbetert. Een betere doorbloeding van de geslachtsdelen is de eerste stap naar een betere erectie. Het effect van het middel kan echter ook negatief beïnvloed worden door sommige factoren. Daarom moet men de gebruiksaanwijzing volgen en geen alcohol of vet voedsel nuttigen tijdens het gebruik van het middel. Slechts kleine of geen risico's op bijwerkingen zijn waargenomen met Kamagra. Het is echter goed om te weten dat het volgende kan voorkomen:
Zoek onmiddellijk medische hulp als de symptomen van de bijwerkingen optreden. Verdere stappen van de behandeling moeten door de arts worden geraadpleegd.
|
|
