Diabetes en seksuele gezondheid: Wat u moet weten

Diabetes, een chronische aandoening die wereldwijd miljoenen mensen treft, kan naast de bloedsuikerspiegel een grote invloed hebben op de seksuele gezondheid. Inzicht in de relatie tussen diabetes en seksuele gezondheid is essentieel voor het omgaan met deze problemen, het verbeteren van het algehele welzijn en het verbeteren van intieme relaties.

Diabetes is een veel voorkomende chronische ziekte die wereldwijd miljoenen mensen treft. Hoewel er veel bekend is over de effecten op de bloedsuikerspiegel, gewichtsbeheersing en cardiovasculaire gezondheid, wordt er vaak minder gesproken over de effecten van diabetes op de seksuele gezondheid. Deze effecten zijn echter aanzienlijk en kunnen zowel mannen als vrouwen op verschillende manieren beïnvloeden. Zowel mannen als vrouwen met diabetes kunnen te maken krijgen met uitdagingen zoals een verminderd libido, erectiestoornissen of vaginale droogheid, vaak als gevolg van de effecten van de ziekte op de bloeddoorstroming, zenuwfunctie en hormonale balans. Inzicht in deze relatie is cruciaal voor het omgaan met de uitdagingen die diabetes kan vormen voor de seksuele gezondheid, waardoor de algehele kwaliteit van leven en intieme relaties verbeteren.

Elke fase waarin we de seksuele respons onderverdelen kan leiden tot seksuele disfunctie. Laten we teruggaan naar de indeling van Masters en Johnson^[1], die met enkele aanpassingen tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven en die drie stadia in de fysiologische seksuele respons definieert: opwinding, orgasme en oplossing, met behulp van een eenvoudige en lineaire indeling. Als we daar de fase van verlangen aan toevoegen, die op elk moment kan optreden en die op de een of andere manier de seksuele impuls bevordert, hebben we alle aspecten die vanuit een fysiologisch perspectief door diabetes kunnen worden gewijzigd.

Medische aandoeningen kunnen het seksueel verlangen op een andere manier beïnvloeden dan puur lichamelijk. Wanneer bij iemand een medische aandoening wordt vastgesteld, kan hun lichaamsbeeld veranderen, afhankelijk van hun persoonlijkheid en reeds bestaande overtuigingen over de aandoening en het idee van 'ziek zijn'. Aangezien een laag zelfbeeld kan leiden tot gevoelens van angst voor afwijzing, hebben mensen de neiging om uit voorzichtigheid omstandigheden te vermijden die lichamelijk of sensueel contact vereisen. Gebrek aan verlangen is een gevolg van deze gevoelens en onbewuste vermijding voor zowel de patiënt als zijn partner, die niet altijd weet hoe zich gepast te gedragen in seksuele situaties.

Voordat je een medische diagnose krijgt, moet je je zorgen over je seksualiteit met je arts bespreken. Dit geeft je de kans om meer te weten te komen over de mogelijke impact van de aandoening op je seksualiteit en helpt je irrationele angsten te vermijden. Het stelt jullie ook in staat om een kwestie op tafel te leggen die jullie als koppel moeten bespreken.

Hoe diabetes de seksuele gezondheid beïnvloedt

Diabetes kan de seksuele gezondheid via verschillende mechanismen beïnvloeden, voornamelijk met betrekking tot de bloeddoorstroming, zenuwfunctie en hormoonspiegels.

• Doorbloeding: Diabetes kan de bloedvaten in het hele lichaam beschadigen, een aandoening die bekend staat als vaatziekte. Bij mannen kan deze schade leiden tot een verminderde bloedstroom naar de penis, waardoor het moeilijk wordt om een erectie te krijgen of te behouden, een aandoening die erectiestoornissen wordt genoemd. Bij vrouwen kan een slechte bloedstroom vaginale droogheid en een verminderd gevoel veroorzaken, wat leidt tot ongemak of pijn tijdens het vrijen.
• Zenuwbeschadiging: Na verloop van tijd kan een hoge bloedsuikerspiegel leiden tot neuropathie, of zenuwbeschadiging. Op het gebied van seksuele gezondheid kan dit het gevoel en de seksuele respons bij zowel mannen als vrouwen verminderen. Voor mannen kan dit het moeilijker maken om een erectie te krijgen of te ejaculeren, terwijl vrouwen een afname in opwinding, lubricatie of het vermogen om een orgasme te bereiken kunnen ervaren.
• Hormonale onbalans: Diabetes kan ook de balans van geslachtshormonen beïnvloeden. Bij mannen kan het leiden tot lagere testosteronniveaus, die belangrijk zijn voor het seksuele verlangen en functioneren. Dit kan leiden tot een verminderd libido en andere gerelateerde problemen. Vrouwen met diabetes kunnen schommelingen in oestrogeen ervaren, wat kan bijdragen tot vaginale droogheid, verminderd seksueel verlangen en ongemak tijdens de geslachtsgemeenschap.

Een andere factor die het seksuele verlangen beïnvloedt en die niet puur lichamelijk is, is de verandering in het levensritme die veroorzaakt kan worden door ziekte. Dit is vaak het geval wanneer chronische aandoeningen voor het eerst worden gediagnosticeerd voordat er veranderingen zijn aangebracht, of wanneer er obstakels ontstaan die de aandacht afleiden van belangrijkere zaken. Een aanhoudend chronisch proces zoals diabetes kan een meer gespecialiseerde seksuele benadering van koppels vereisen om middelen te bieden voor aanpassing en preventie.

Een laag verlangen kan worden veroorzaakt door problemen met opwinding. Bij mensen met diabetes, vooral bij mensen met een slecht gecontroleerde ziekte of complicaties, zijn de fysiologische processen voor seksuele stimulatie meer verstoord dan bij gezonde mensen. Bij mannen ligt de nadruk op de erectie, terwijl bij vrouwen het voornaamste probleem het verlies van lubricatie als reactie op seksuele stimulatie is.

Als reactie op opwindende zenuwprikkels verwijdt het vaatweefsel van de penis zich en vult zich met bloed, wat resulteert in een erectie. De stimulans, de neurotransmissie, de gezondheid en de functie van de bloedvaten moeten allemaal voldoende zijn om dit goed te laten werken. Zodra de bloedsuikerspiegel onder controle is, verdwijnen de problemen meestal als er geen andere factoren zijn die bijdragen (zoals hoge bloeddruk, roken, ouder zijn dan 45-50 jaar of gelijktijdig medicatie gebruiken, etc.).

Omgaan met problemen op het gebied van seksuele gezondheid bij diabetes

Ondanks deze uitdagingen zijn er veel strategieën om problemen op het gebied van seksuele gezondheid in verband met diabetes te helpen beheersen. Deze strategieën omvatten vaak een combinatie van medische behandeling, veranderingen in levensstijl en open communicatie.

1. Bloedglucose onder controle houden: De belangrijkste stap in het beheersen van de seksuele gezondheidseffecten van diabetes is het onder controle houden van de bloedsuikerspiegel. Een goede beheersing kan schade aan bloedvaten en zenuwen helpen voorkomen of verminderen, waardoor het risico op seksuele gezondheidsproblemen wordt geminimaliseerd. Dit omvat een combinatie van medicatie, gezonde voeding, regelmatige lichaamsbeweging en controle van de bloedsuikerspiegel.
2. Medicijnen: Voor mannen met erectiestoornissen kunnen geneesmiddelen zoals fosfodiësterase type 5-remmers (bijv. Sildenafil, Tadalafil of Vardenafil) effectief zijn. Het is echter essentieel om een zorgverlener te raadplegen, aangezien deze geneesmiddelen een wisselwerking kunnen hebben met andere geneesmiddelen die vaak worden gebruikt door mensen met diabetes. Vrouwen kunnen baat hebben bij glijmiddelen of oestrogeentherapie om vaginale droogheid tegen te gaan, maar ook dit moet met een zorgverlener worden besproken.
3. Zorg voor een gezonde levensstijl: Regelmatige lichaamsbeweging, een evenwichtig dieet en het behouden van een gezond gewicht kunnen de algehele doorbloeding en zenuwfunctie verbeteren, die belangrijk zijn voor de seksuele gezondheid. Stoppen met roken en het beperken van alcoholgebruik kan ook helpen, aangezien beide problemen met de seksuele gezondheid kunnen verergeren.
4. Counseling en communicatie: Psychologische factoren zoals stress, angst of depressie kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de seksuele gezondheid. Mensen met diabetes kunnen deze gevoelens ervaren terwijl ze met hun aandoening omgaan. Praten met een counselor of therapeut kan helpen om deze problemen aan te pakken. Open communicatie met een partner is ook onmisbaar. Het bespreken van zorgen en het onderzoeken van manieren om intimiteit te behouden kan de relatie versterken en de stress die gepaard gaat met seksuele gezondheidsproblemen verminderen.
5. Regelmatige medische controles: Regelmatige bezoeken aan een zorgverlener zijn essentieel voor mensen met diabetes. Door deze controles kunnen complicaties vroegtijdig worden opgespoord en behandeld, ook als ze te maken hebben met seksuele gezondheid. Aarzel niet om problemen met je seksuele gezondheid met je arts te bespreken, het is een belangrijk onderdeel van je algehele welzijn.

Als het gaat om diabetesgerelateerde erectiestoornissen, kunnen generieke erectiemiddelen zoals Kamagra vaak worden gebruikt om de aandoening snel en effectief te behandelen. Kamagra van Ajanta Pharma is sinds de introductie in 2003 's werelds populairste medicijn tegen erectiestoornissen.

Hoe je een goed seksleven kunt hebben met diabetes

Diabetes kan een aanzienlijke invloed hebben op de seksuele gezondheid, maar inzicht in de relatie tussen beide kan mensen helpen om effectief met deze uitdagingen om te gaan. Door de bloedsuikerspiegel goed onder controle te houden, er een gezonde levensstijl op na te houden, de juiste medische behandeling te zoeken en open te communiceren, kunnen mensen met diabetes een bevredigend seksueel leven leiden. Vergeet niet dat seksuele gezondheid een belangrijk aspect is van het algehele welzijn en dat het aanpakken van deze problemen essentieel is voor een gezond en gelukkig leven.

De behandeling van deze problemen kan een grotere uitdaging zijn als de diabetes al lang bestaat en/of neurologische of vasculaire gevolgen heeft, naast andere problemen, zoals problemen met het bereiken van een orgasme bij een van beide seksen. Onthoud altijd dat de beste manier voor mensen met diabetes om een volwaardig en plezierig seksueel leven te behouden is om een adequate metabole controle te hebben en om actie te ondernemen/preventieve maatregelen te ondernemen in het geval van problemen.

Vraag altijd advies aan een zorgverlener als je vragen hebt over erectiestoornissen en diabetes.

Referenties

1. William H. Masters, Virginia E. Johnson (1966), "Human Sexual Response", wikipedia.org